ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

  • Ομάδα Μελέτης

    Αλέξανδρος Σπεντζάρης, Γιώργος Χατζόπουλος

  • Τύπος

    1ο Βραβειο, Ανοικτός Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός Προσχεδίων

  • Στατική Μελέτη

    Γιώργος Μπαμπίλης

  • Η/Μ Μελέτη

    Παντελής Αργυρός

  • Επιφάνεια

    880 m2

  • Έτος

    2020

  • Τοποθεσία

    Χανιά, Κρήτη

Αντικείμενο του πανελλήνιου ανοιχτού διαγωνισμού ήταν ο σχεδιασμός ενός βρεφονηπιακού σταθμού και κέντρο ημερήσιας φροντίδας ηλικιωμένων στα Χανιά. Το πρόγραμμα μας καλεί να στοχαστούμε την συνύπαρξη τριών διαφορετικών ηλικιών μέσα σε ένα μικτό τοπίο συμβίωσης. Η προταση μας περιγράφεται από τέσσερα πλαίσια που ορίζουν ανάμεσα τρεις κήπους, προστατευμένους αλλα και διαπερατούς. Ο κάθε κήπος απευθύνεται σε μια απο τις ιδιαίτερες ομάδες του προγράμματος – γειτονιά, νήπια, βρέφη και ηλικιωμένοι. Όντας διαφορετικοί μεταξύ τους ως προς τον χαρακτήρα και τις αναλογίες, προσφέρουν διακριτές εμπειρίες στις διαφορετικές ομάδες χρηστών. Η εμπειρία του περιπατητή της γειτονιάς αποκαλύπτει το λανθάνον ποιητικό στοιχείο του προγράμματος: ένα κτίριο το οποίο αποκρυσταλλώνει τα χρονικά όρια της ανθρώπινης ζωής.

Ο προσανατολισμός των πλαισίων βελτιστοποιεί τον φυσικό φωτισμό και αερισμό. Εκατέρωθεν εν προβόλω πέργκολες ρυθμίζουν το άμεσο ηλιακό φως δημιουργώντας ενδιάμεσους μεταβατικούς χώρους. Συρόμενα υαλοστάσια καθ΄όλο το μήκος των πλαισίων μετατρέπουν τα πλαίσια σε στέγαστρα, θολώνοντας τα όρια του μέσα και του έξω. Οι πράσινες στέγες βελτιώνουν την περιβαλλοντική απόδοση του κτιρίου και τα φυλλοβόλα αμπέλια που κρέμονται από τις πέργκολες ενισχύουν τη σκίαση τους καλοκαιρινούς μήνες ενώ επιτρέπουν τη διείσδυση του χειμερινού φωτός.

Η πρόταση μας ανάγει τον υπαίθριο χώρο στο πλέον ζωτικό κομμάτι της καθημερινής διαβίωσης, όχι μόνο για την σημασία που έχει στο ελληνικό κλίμα αλλά και για τη σημασία που έχει στην εκπαίδευση και διάπλαση των παιδιών. Αυτή η προσέγγιση ακολουθεί τις επιταγές των πιο καινοτόμων εκπαιδευτικών προγραμμάτων προσχολικής εκπαίδευσης όπως το Ρέτζιο Εμίλια. Σύμφωνα με αυτήν την προσέγγιση το φυσικό περιβάλλον είναι ζωτικής σημασίας και αποτελεί τον “τρίτο δάσκαλο”. Η σπουδαιότητα του περιβάλλοντος έγκειται στην αντίληψη ότι τα παιδιά μπορούν καλύτερα να νοηματοδοτήσουν και να κατανοήσουν τον κόσμο μέσω του περιβάλλοντος το οποίο υποστηρίζει σύνθετες, ποικίλες, συνεχείς και μεταβαλλόμενες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, τον κόσμο των εμπειριών, των ιδεών και πολλών τρόπων έκφρασης ιδεών.