Το σπίτι βρίσκεται στη Βάρη της Αττικής, σε ένα οικόπεδο στους πρόποδες του Υμηττού. Η ευρύτερη περιοχή είναι αραιοκατοικημένη. Ένας συνδυασμός απο πολυκατοικίες και τυπικές μεζονέτες προαστίων διαμορφώνουν ένα κτιριακό περιβάλλον μεταβαλλόμενης πυκνότητας και οικοδομικών υψών. Απέναντι σε αυτό το ετερόκλητο περιβάλλον το σπίτι διαμορφώνεται σαν ένα διακριτικό στερεό εστιάζοντας το ενδιαφέρον του στο εσωτερικό.
Το σπίτι συλλαμβάνεται ως ένα κλειστό σκαμμένο πρίσμα το οποίο ολοκληρώνεται απο τον προστατευμένο κήπο στο ανατολικό- πίσω μέρος του οικοπέδου.
Στο επίπεδο του ισογείου αρθρώνονται όλες οι συλλογικές λειτουργίες της κατοικίας. Σε αυτόν τον ενιαίο χώρο τα ύψη αλλάζουν διαδοχικά σαν το εσωτερικό μιας σπηλιάς. Η ελεύθερη κίνηση προς τον κήπο συμπληρώνεται απο την ροή του βλέμματος προς τα πάνω, στο πατάρι των παιδικών υπνοδωματίων προσφέροντας την αίσθηση της χωρικής συνέχειας τόσο οριζοντίως όσο και καθ’ύψος.
Στο δώμα, μια προστατευμένη τραπεζαρία στρέφεται προς τον ουρανό αφιερωμένη στις κυριακές όπου η οικογένεια συγκεντρώνεται και περνάει χρόνο μαζί.
